တကယ္မေဝးေပမယ္႔
စံပယ္ေလးေတြေျခာက္ျပီေလ......
မေခၚသာအေတြ႕ခက္
ေန႔ရက္တာရွည္.......
ပြင္႔သစ္တို႔တေဝေဝ
ပြင္႔ေႀကြတို႔တေဖြးေဖြး......
အသက္တမွ်ခ်စ္ပါရဲ႕
လကၡဏာအျဖစ္လိုပြဲမဝင္ထိုက္သူမို႔
ကြ်မ္းျမိဳက္ဆူ အခန္းရွည္ဇာတ္မွာလဲ
ပန္းႀကိဳက္သူ လြမ္းေနတတ္ေအာင္လို႔
အမွတ္တရကြယ္ ေျခရာခ်န္သလား
ေဝဒနာက်န္ တေျမ႕ေျမ႕အေဆြးေတြနဲ႕
မေရရာျပန္ တေစ႔ေစ႔ေတြးေတာမွ
(အခ်စ္ေရ)တေန႔ထက္တေန႕ေဝး...။
ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
No comments:
Post a Comment