ႏွစ္ဦးတူယွဥ္ ဒီအပင္ေအာက္
ပန္းေႀကြေကာက္စဥ္ ရင္တထိတ္ထိတ္
ဒီအရိပ္မွာ ခ်စ္စိတ္ေဝခဲ႔ဖူးပါတယ္။
သစ္ျမစ္ဆံုခြ ယွဥ္ထိုင္ႀကရင္း
ျမေခ်ာင္းေရေႀကာ ပန္းေႀကြေမွ်ာမိ
ႀကည္႕ရင္းႀကည္ႏူး ေခ်ာင္းနဖူးမွာ
စိတ္ကူးႏုသစ္ခဲ႔ဖူးတယ္။
ခင္ကပစ္ေတာ႔
ဒီသစ္ပင္ေအာက္ ပန္းမေကာက္ခ်င္
ႏြမ္းေျခာက္ေသြ႕ဆိတ္ ဒီအရိပ္မွာ
လြမ္းစိတ္ရာေထာင္ ေဝဖူးတယ္။
ခင္မႀကင္ေတာ႔
ညင္ညင္ေရစီး တမ္းတညည္းဟန္
ခင္႔ရီသံလား ဝိုးဝါးထင္မိ
ႀကည္႔ေလရာရာ ေဝဒနာႏွင္႔
ေရျပာအလွ ကင္းဖူးတယ္။
ေႀသာ္...ႏွစ္ေတြႀကာလို႔
တခါတေခါက္ ဒီကိုေရာက္လွ်င္
ဒို႔ငယ္စဥ္က ေႏွာင္မွ်င္တြယ္ရစ္
အခ်စ္အလြမ္း ဖမ္းစားညိႈ႕ငင္
ဒီသစ္ပင္ကား ေခ်ာင္းေရစား၍
ကမ္းပါးျပိဳ ေနာက္ ပါေလျပီ ။
ဒီကျပန္လွ်င္ ရင္မခုန္တတ္
မလြမ္းတတ္ေတာ႔ စိတ္ဓာတ္ရင္႔က်က္
ခံစားခ်က္တို႔ ပ်က္ျပယ္ခဲ႔ရ
အနည္က်ျပီ...
ဘဝဆိုတာ....ဒါပဲခင္ ။
.ေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)
No comments:
Post a Comment